
Memduh Nihat Ada
Hayatın Nabzındaki Kelime : Kadın
Yayınlanma:
Biz yazarız, kadınlar yaşar…
Roman, hikâye, şiir, mani, mektup yazarız.
Sevgi, aşk, özlem, gurbet, hasret, hüzün, kavuşmak deriz.
Biz yazarız, kadınlar yaşar…
Sazımızın teline dokunur, neyimize üfleriz…
Türkü, şarkı, gazel, nağme söyleriz…
Biz söyleriz, kadınlar yaşar…
Kadınlardan öğreniriz sevmeyi, sevilmeyi ve konuşmayı.
Aşk gibi ihaneti de kadınlar öğretir bize.
Saçımızın okşanmasının hazzını kimden öğreniriz kadınlardan başka?
Biz konuşuruz, kadınlar yaşar…
Bazen her şey güzeldir, yeryüzü güzeldir ama yine de ah ederiz.
Aldatılırız. İçimiz yanar.
Her şey güzeldir de “Kadınları neden yarattın Tanrım!” deriz!
Biz dua ederiz, kadınlar yaşar…
Aşk, kendi mecrasında ilerleyen ve ilerledikçe yatağını bulan bir nehirdir.
Aşk, sandalını çağlayana doğru iten akıntı ile uzun zamandır savaşan fakat her türlü çabanın boş olduğunu anlayınca, kürekleri kavuşturup “Artık umudum yok… Korkmuyorum… Özgürüm!.” diyerek şarkı söylemeye başlayan adamın hali gibidir.
Biz özgür olduğumuzu söyleriz, kadınlar yaşar…
Tüm cesaretimiz, tüm efeliğimiz sevgi ve aşk dolu bir bakışın karşısında manasızlaşır.
Ordular korkutmaz bizi de maral bakışlardan ürker ve korkarız…
Biz korkarız, kadınlar yaşar…
Gurbet erkek, sıla kadındır.
Yolcu erkek, hancı kadındır.
Gece erkek, gündüz kadındır.
Ankara erkek, İstanbul kadındır.
Beklenen erkek, bekleyen kadındır.
Biz kazanırız, kadınlar yaşar…
Dünya handan başka bir şey değildir. Akşamüzeri uğrar, sabah gideriz.
Giderken gönlümüzde muhakkak bir kadın vardır.
Biz ahenk deriz, kadınlar yaşar…
Gül derlemek, kır çiçekleri toplamak kadınların güzelliğine nispetten başka bir şey değildir. Güzele dair öykünmelerin ardında kadın vardır.
Kiraz ağacı, papatya, nergis, gül ve sümbül kadındır.
Biz çiçeklerin adını biliriz, kadınlar yaşar…
Avcı biz, tuzak bizimdir.
Serseri, haylaz, sorumsuz, vurdumduymazlık bizimdir.
Vefa ve sadakat en sık bozduğumuz yemindir.
Biz avlanırız, kadınlar yaşar…
Havaya asılı kalmış bir güzel koku,
Yüreğimin eşiğini atlamış tek kişilik bir kervan,
Yaz kış, yediveren bir gülistan,
Biz –ben- aşk derim, kadınlar yaşar.
“Gökten üç elma düştü biri anlatana, öteki dinleyene, en güzeli de boşluğa gitti.”
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.