Düstur'a Destur!

Erdem, ahlâk, saygı, muhabbet…

Mazinin hikâyesi.

Anlatıp-dinleyip haz alana,

Vur  “geçmişte böyleydi” sillesi.

İmdi tekmeleyip dursun

Ol sireti soysuz ve vahşi

II

Babıâli sayfalarında

Ölümün müntesipliği öç, kin hırs, öfke, kavgaya

(…)sadece niyet belledi Azrail’e(a.s) yardıma!

-Borca ve dildeki küfre denk ”telle boğucu”

-nişan - düğün evinde “korucu” elinde “vurucu”

-arka koltuktan ön koltuğa dokuz boğumlu

(…)

Bir ad konduramadı ölüm mert davalara,

Medeni olduğunu ilan etme boşuna!

III

Şarkın künhüne kına yaktı, garba vardı

Bundan maada yoktur kahrı

Dedi” akıllıyım aklımdan”

Taklitten öte fenne şerh yazdı.

İffeti tekzibe sarıp feryadı tamamladı.

Çağdaş yerküre kafesi içinde

Kul ve Rab suretler.

Ne teslim olur ne tavize seğirtir,

Yol kendine ermedikçe.

IV

Miladı beşer idi süresiz şaşarlığa intikal etti.

Çerağın söndürdü masumiyetin.

Lutfedilen ihtisas sahasına tevessül etmedi,

belli ki deyyus ve deccale beleşe sattı.

Talaşa kibrit çaktı telaşa durdu,

İşbu sözden gayrısı alkışa durdu.

Naaşı devlet eliyle yumuldu,

Bakiye… heyula