Eskiden futbol sahalarımız şimdikiler kadar güzel değildi.
Futbolcular çamur içerisinde mücadele ederlerdi.
Saha içerisinde ara ara su birikintileri oluşur, ceza sahası içi ve kalecinin gezinti alanları hiçbir zaman çamur deryasından kurtulmazdı.
Futbolcunun attığı pas su birikintisine takılır, yerini bulmaz, onu bertaraf etmek için başka bir arkadaşı topu kapan oyuncunun ayaklarına yatır ,çamur içinde ikisi birden sürüklenir giderdi.
Çamurdan, formaların sırt numaraları okunmaz hale gelir, maçın ikinci yarılarında forma değiştirilir, maça yeniden tertemiz formalarla başlanırdı.
Seyirci yapılan bu mücadeleden haz alır yerinde duramaz, sık, sık tezahüratlarla takımını ateşlerdi.
Efsane futbolcular vardı.
Her biri kendi takımı ile anılırdı.
Trilyon versen başka takıma gitmez,
Kendi takımı içinse boş mukaveleye imza atardı.
Beşiktaş ta, Metin – Ali –Feyyaz
Galatasaray da, Fatih terim, Hakan şükür, Tanju Çolak, Uğur Tütüneker
Fenerbahçe de şeytan Rıdvan , Oğuz Çetin, Aykut Kocaman, Müjdat Yetkiner
Ne günlerdi;
o müthiş heyecan dolu, candan oynanan maçlar.
Şike yok, şaibe yok, kara çalma yok.
Bu günlerde ortada dolaşan iddialar, gözaltılar ve akşama kadar yapılan yorumlar beni korkuttu.
Futbolumuz ne kadar çamura batmışta haberimiz yok .
Yalnız bu çamur yukarda bahsi geçen alın teri ile sahadan bulaşan çamur değil.
Bu çamur kara bir leke
Türk futboluna sürülen, kapkara bir leke.
Hem Dünya karşısında Milli duygularımızı rencide eden bir ahlaksızlık, Hem de muhteşem Türk taraftarına büyük saygısızlık.
Hiç kimsenin bu milletin temiz duygularına kendi çamurlarını bulaştırmaya hakkı olamaz.
Şayet konuşulanlar doğru ise vay halimize!
Farkında olmadan, sonu belli olan maçlara gidip, takımımız lehine yaptığımız tezahüratların karşılığının, sadece bir enayilik olduğunu düşünmek bile istemiyorum.
Bu işin sonu nereye varırsa varsın, büyük küçük takım demeden, emeğe saygısızlık edenler varsa, hepsinin hak ettikleri ceza ile cezalandırılması benim tek ve masumane isteğimdir.
Dünyanın dördüncü rantının döndüğü bu sektörün, bu güne kadar doğru dürüst bir kanunun bile olmaması ise çok büyük bir siyasi ayıp.
Futbol sahalarının gerçek çamurunu özledik be arkadaş.
Her türlü maddi ve manevi imkana kavuşmuş olan futbolcuların, para çamurunda yuvarlanması beni ilgilendirmiyor.
Onlara acıyorum.
Bir arabaya, bir daireye, birkaç kuruşa emeğini pazara çıkaranlara, biz taraftarlar olarak, hakkımızı helal etmiyoruz.
Onlar bu çamurda boğulurlar.
Bizim için gerçek sporcu, sırtındaki formasının kıymetini bilen, o formaya teri sinen, takımı için cansiperhane mücadele eden, sahada sırt numarası okunmayacak kadar çamura bulanandır.
Bu futbolcunun forması bizim için kutsaldır.
O Çamur futbolcunun namusudur.
Biz de onların taraftarıyız.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.