Çanlar Konyaspor için çalmaya başlamadan...

Güzel bir cumartesi günü öğleden sonrası.

İzmir’de olmak vardı ama Konya’da ki havada İzmir’i aratmıyordu.

Geçtik ekran başına Konyaspor’u seven dostlarla beraber.

İlk yarı Bucaspor ne kadar atak görünse de Konyaspor eli yüzü düzgün top yapıyor.

Pek fazla sırıtan bir durum ortaya çıkmıyordu.

Recep iki güzel şutu çıkardıktan sonra, Erkan’ın şandellemesi ile 30 metreden ya tutarsa topuna, “ya tutmazsa” muamelesi yapınca oyunun rengi değişti.

Sonrası, ilk yarı bitimine kadar bir gol hayaliyle geçti gitti.

Hayal diyorum, çünkü bu forvetler gol atar inancı hemen hiç kimsede yoktu.

 İkinci yarı başlarken, o çeyrek saatlik aranın büyülü konuşmasının etkileri hemen görüneceğini sanırız.

Eh işte, hoca bir kez daha ne yapacaklarını söylemiş, ama ne yapmayacaklarını söylemiş mi ondan emin değilim.

Bu ligde orta sahası çok dirençli takımlar iş yapıyor; Misal lider Karabük.

Konyaspor’da cumartesi çok tutuk bir orta saha vardı. Tutuk ileri uç zaten uzun zamandır var.

İnanılmaz dağınık, Eser ve Ferdi. Pres yapmayan kaptırdığı topu kovalamayan Poljyac ve Erdal.

Durum böyle olunca Zafer Demir ve Yusuf’tan mucize bekleyemezsiniz.

Geri dörtlüde son 10 dakikayı saymazsanız, hata yaptı diyemeyiz.

O zaman gol atma yollarındaki kişilerle ya da formüllerle bir problemimiz var demektir.

Hem Eser hem de Ferdi’nin çok çaba sarf ettikleri, gol atmak için her şeyi denedikleri kesin.

Ancak yapamadılar, açıkçası yapabilecek bir izlenim de vermediler.

Sanırım tedavi yeri burası.

Konyaspor, bu ligde henüz her şey için erkenken, bir dizi oyun şablonu ya da mantalite değişikliklerini yapmalı.

Yoksa bu formül Konyaspor’a süper ligin kapısını açacak bir formül gibi durmuyor.

İkinci yarının ilk 4 maçında 4 puan bunun işareti.

Garip olan, topu kapan futbolcunun nerdeyse40 metretopu sürüp golü atmasıdır.

O geniş alanda  her şekilde müdahale edilmesi gerekirdi.

Sonrası karambolden Poljcak’in bir golü ve tekrar Konya’daki 3-2’lik maç hevesi.

Bu heves belki maç sonuna kadar sürebilirdi.

Serhat Akyüz’ün o evlere şenlik penaltısı olmasaydı.

Hadi yaptırdın penaltıyı, bari topu takip et be kardeşim.

Recep’in kurtardığı penaltı atışında Yılmaz’ın topu tekrar kaleye göndermesi, tüm Konyalıların heveslerinin İzmir Körfezi’ne gömülmesi demekti.

Dedim ya kurtarılan penaltıdan sonra Konyaspor için beraberlik sürpriz olmaz, belki o Konya’daki mucizevi maç tekrar edebilirdi.

Neyse biz gerçeklere bakalım.

Konyaspor kaybetti.

Karabük deplasmanda farklı kazandı.

Şimdi Konyaspor’un ikincilik için 4 rakibi oldu.

Buca, Adana, Karşıyaka,Altay

Daha zorlu bir dönemeç asıl şimdi başlıyor.

Kartal, Ordu ve Karabük.

Bu maçlardan 7 puan Konyaspor’u kendine getirir.

Diğer ihtimalleri düşünmek istemiyorum.