Libya’ya müdahale ediliyor. Bir ruh hastası olduğu çok belli olan Muammer Kaddafi için geri sayım başlamıştır. Kendisine “Tanrı’dan miras kalmış olan” (!) topraklarında hazin bir sona doğru sürükleniyor. Aslına bakılırsa, İslam ülkelerinin yöneticilerinin genel ve baskın kişilik özelliği budur. Demek ki, 2010 yılı sonu o mutlu diktatörler için sonun başlangıcı olacakmış…
Yapılan askeri harekatın bir nedeni, bir de nihai amacı var. Nedeni Bingazi’ye sıkıştırılan ve topluca katledilmemek için Mısır’a, oradan da Avrupa’ya sığınma ihtimali gittikçe büyüyen muhalif güçlerin göç dalgalarına engel olmak, amacı ise Kaddafi’yi rejimi ile birlikte tarihe gömmektir.
Bu aşamadan sonra askeri harekatın başarıya ulaşmasının alacağı zamana göre farklı gelişmeler olabilir. Orası şu an için net görünmüyor; ancak bu olayın ardından İslam ülkelerindeki toplumsal muhalafetin büyük bir cesaret bulacağını, diğer taraftan rejimlerin onlara karşı daha da sertleşebileceğini öngörmek pek zor olmasa gerektir.
Perde gerisinde neler olduğunu, Hükümetin ne bildiğini, ne yaptığını ya da yapacağını bilemeyiz elbette; fakat Türkiye’nin bu süreçte en azından buraya kadar kararsız kaldığını ve yeteri kadar insiyatif almadığı düşünenlerin çoğunlukta olduğu biliniyor.
Garip bir biçimde Fransa’nın harekata fiilen öncülük ediyor olması ve görünüşe göre çoktandır uyukladığı sanılan Avrupa’nın eski güzel günlere dair nostaljilerinin Kuzey Afrika’da yeniden dirilmeye başlıyor olması ihtimalinin, özellikle Ankara tarafından öncelikle dikkate alınması gerekiyor. Şu haliyle Avrupa, “Artık dünyanın trendine daha çok karışmak istiyorum!” demek ister gibidir ve bu aynı zamanda dünyada ve eski hinterlandında nüfuzu gittikçe artan, bir süper güç olarak hızla yükselerek bölgesinin liderlik pozisyonuna oturmakta olan Türkiye’ye karşı da bir meydan okuma, hatta onu kabalıkla bir kenara itekleme hareketidir.
Kısacası, BM’in 1973 sayılı kararı uyarınca hava harekatı ile başlayan Libya müdahalesi, başta Fransa olmak üzere AB’nin Libya üzerinden uçarak Türkiye’ye kafa atması gibi bir şeydir.
Türkiye’nin devlet geleneği, ekonomisi ve ordusu güçlüdür, kolay kolay grogi duruma düşmez, üstelik, refleksleri ve eskivleri yeterince gelişmiştir. Rasyonel davranmaktan uzaklaşmaz; ama yapılana sessiz ve seyirci de kalmaz! Bekleyelim, görelim…
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.