Hafta Sonu Tavsiyesi ve Anneler Günü

 Lokman Bey, Konya’da bu hafta sonu için yapılabilecek etkinlikleri özetlemiş ve çoktan seçmeli bir liste hazırlamış. İyi de yapmış.

Hayat ya çok hızlı, ya biz çok yavaş kalıyoruz. Bu hızla giderken bazı şeyleri ıskalamamak elde değil. Bir dostunuzun ailesine yeni bir fert katılıyor ve siz bunu çok sonra duyuyorsanız, günlük yaşantınıza bir bakın derim. Tecrübe ile sabittir.

Hafta sonu etkinliklerine gelince, cumartesi günü, Lokman Bey’in tavsiye ettiği sempozyum ilgi çekici görünüyor. Ahlak ve değerler üzerine ne kadar konuşulsa ve çözümler üretilmeye çalışılsa yeridir. Algılamaların ve sınırların değişmeye başladığı çağımızda, kendi öz değerlerimizden yola çıkmadan, yeni bir etik anlayışı geliştirmeye kalkarsak, sonucun ne getireceğini kimse tahmin edemez.

Akşamında bir program yoksa ve dışarıda çay içme zamanı da gelmişse, muhabbetini özlediğiniz birkaç dostla bir araya gelmek de mümkündür, değil mi Lokman Bey?

Pazar gününe gelince, anneler günü unutulmamalı elbet. Her ne kadar onlar için bir tek gün yetmez, bu günler bir geçiştirmedir tarzında yaklaşımlar olsa da, bu gün bir vesiledir. En son, onu sevdiğinizi, annenize ne zaman söylemiştiniz? Yine ve yeniden söylemek hoş olmaz mı?

Madem annelerimizin günü ve serde şiir tutkusu var, tüm annelerimiz için bir şiirle bitirmek, payımıza düşen görev olsun;

Annemize…

Ne zaman uzatsam elimi,

Sen tuttun önce,

Gülmeye seninle başladım,

Ağlamaya seninle.

Sevmeyi sende öğrendim,

Sevilmeyi de,

Demiştin ya anne; hayat işte!

Acı da var hüzün de,

Mutlu olmak zor, koşturur peşinde.

Ne çok ağladım,

Ve ne çok sızladı yüreğim.

Ne çok ağlattım,

Ve nasıl da yandı yüreğin?

Hiç mi, hiç mi katılaşmaz

Ve hiç mi yorulmaz kalbin?

Bak işte, yine gözüm yaşlı,

Yine dertli ve sancılı,

Yavrun bir tek sana,

Sana sevdalı…

                                  Hakan BAHÇECİ

11 Kasım 2009 Konya